01

Karty ćwiczeń „Miejsca”to ćwiczenia rozumienia wyrazów pokrewnych na podstawie identyfikacji znaczenia podstawy słowotwórczej. Są to także ćwiczenia w tworzeniu zdań, które są odpowiedzią na pytania poprzez użycie w odpowiedzi części pytania. Ćwiczenia zawarte w tych kartach pracy wzbogacają słownictwo, a przy tym również wiedzę dziecka. »

Karty ćwiczeń „Moi koledzy lubią sport”,obok ćwiczeń fleksyjnych, zawierają także ćwiczenia bazujące na kojarzeniu słów pokrewnych poprzez podobieństwo ich brzmienia. »

Karta ćwiczeń „Nazwij jednym słowem” to ćwiczenia rozumienia i czytania ze zrozumieniem oraz identyfikowania tych elementów pytania, które decydują o udzieleniu prawidłowej odpowiedzi. Pytania tworzą pary zdań o bardzo podobnej budowie składniowej i zawartości, ale zawierają element, na podstawie którego odpowiedzi tworzą parę rzeczowników – nazw przeciwstawnych wykonawców czynności. »

Karta ćwiczeń „Sześć słów wystarczy” to ćwiczenia tworzenia wypowiedzi i umiejętności definiowania za pomocą sześciu słów. Takie ograniczenie wymusza od dziecka wybranie cech najistotniejszych do opisu danego zjawiska. Uczy formułowania wypowiedzi. Można w tym ćwiczeniu pozwolić dziecku na użycie od pięciu do siedmiu słów. »

Karty ćwiczeń „W dwóch słowach” to ćwiczenia rozumienia wyrazów i umiejętności tworzenia znaczeniowych kategorii nadrzędnych w stosunku do wymienionych możliwych elementów zbioru. Kategoria nadrzędna jest jednak zwężona i wymaga od dziecka znalezienia nazwy uszczegółowionej. Ćwiczenie to wzbogaca zakres słownictwa dziecka oraz motywuje do przypomnienia sobie potrzebnych słów. »

Karta ćwiczeń „Moi koledzy” to ćwiczenia fleksyjne. Dotyczą odmiany rzeczowników (nazw własnych – imion) rodzaju męskiego liczby pojedynczej w mianowniku i dopełniaczu. Utrwalają także pisownię wielkiej litery w imionach własnych. »

Karta ćwiczeń „Zagadki”to ćwiczenia deklinacji. Dotyczy tworzenia mianownika rzeczowników wszystkich trzech rodzajów z innych przypadków niż mianownik. Ćwiczy umiejętność rozumienia nazwy na podstawie brzmienia jej określenia wyrażonego przymiotnikiem. »

Publikacja dotyczy dzieci, które:  chcą powiedzieć „grzebień”, a mówią „widelec” (wypowiedź spontaniczna dziewczynki, lat 8: „Ja mam takie włosy, że rano w ogóle nie potrzebuję do nich używać widelca”);  z trudem lub nieskutecznie starają się przypomnieć sobie potrzebne słowo (wypowiedź chłopca, lat 9, który usiłuje przypomnieć sobie nazwę drzewa „śliwa”: „Wiem, jak to wygląda, ale nie pamiętam, jak to się nazywało, fioletowe, wiśniowe, jabłkowe?”); nie używają nazwy, ale opisują to, co widzą (chłopiec, lat 7, zapytany, co robi dyrygent, odpowiedział: „Mówi, co oni musą glać i macha”); mają wiele różnych trudności z rozumieniem mowy i tworzeniem wypowiedzi.  Adresowana jest do logopedów i innych specjalistów, nauczycieli i rodziców, którzy poszukują gotowych materiałów, pomysłów i inspiracji do terapii dziecka z SLI. »