JAK SPRAWIĆ, BY NOWA UMIEJĘTNOŚĆ STAŁA SIĘ NAWYKIEM? W JAKI SPOSÓB SKUTECZNIE WSPIERAĆ PACJENTÓW LOGOPEDYCZNYCH W UTRWALANIU NOWYCH UMIEJĘTNOŚCI?

Proces terapii mowy, jak większość oddziaływań terapeutycznych, wymaga czasu, cierpliwości i konsekwencji. Często działania terapeutyczne nakierowane na uzyskanie trwałego efektu opierają się na zmianie nawyków z destrukcyjnych lub nieadaptacyjnych na konstruktywne i nowe. Utrwalanie nowych umiejętności to praca, którą można opisać jako ,,dwa kroki do przodu, jeden w tył”. Na czas i trwałość zmiany nawyków wpływa wiele czynników – oprócz samej pracy z logopedą, konsekwencja działań pacjenta, motywacja, wsparcie środowiska, poziom odczuwanego stresu i oczywiście charakter i stopień nasilenia samej trudności. Według W. Wood nawyk to automatyczna reakcja behawioralna wywoływana przez określony kontekst sytuacyjny, powstała w wyniku powtarzania danej czynności, niezależna od świadomej intencji i często odporna na zmianę (Wood, 2019). W jaki sposób pracować z nawykiem? Jak go zmienić trwale? Celem artykułu jest wyjaśnienie psychologicznych mechanizmów budowania nawyków i opracowanie wskazówek praktycznych dla logopedów, zwłaszcza prowadzących terapię dzieci.