Blog

Diagnoza w kierunku dyslalii - wytyczne

W przypadku dyslalii, tak jak i innych zaburzeń  mowy, istnieją wypracowane standardy postępowania  diagnostycznego. Szczegółowo opisują je  m.in. J. Stasiak czy G. Jastrzębowska i O. Pelc-Pękala. Najważniejsze zadanie logopedy – oprócz oczywiście  ustalenia zakresu nieprawidłowo realizowanych  głosek – to poznanie przyczyny takiego stanu,  ponieważ usunięcie jej (jeśli jest to możliwe)  jest fundamentem sukcesu terapeutycznego. 

Współpraca logopedy z wychowawcą i nauczycielem ucznia

Warunkiem koniecznym dla efektywnego wspierania rozwoju mowy i komunikacji u dzieci jest współpraca logopedy z wychowawcą i specjalistami oraz rodzicami. Logopeda pracujący w szkole lub przedszkolu ma możliwość kontaktowania się nauczycielami dzieci, które uczęszczają na indywidualną terapię logopedyczną. Wychowawca posiada wiele informacji, do których inni specjaliści mogą nie mieć dostępu, m.in. regularnie obserwuje zachowanie dziecka w grupie, zna jego słabsze i mocniejsze strony w przyswajaniu materiału edukacyjnego, ma regularny kontakt z rodzicami, obserwuje trudności ze spożywaniem posiłków. Logopeda pracujący z uczniem indywidualnie nie posiada tak szczegółowego obrazu sposobu funkcjonowania podopiecznego. W ramach omówienia sposobu organizacji współpracy logopedy z nauczycielem warto ująć potrzeby jednej i drugiej strony. Z artykułu dowiesz się: Jakie informacje od wychowawcy o funkcjonowaniu dziecka w wieku przedszkolnym lub ucznia mogą być pomocne w pracy logopedy? Co logopeda może zrobić, aby wesprzeć nauczyciela w pracy z dzieckiem? Jakie wspólne działania logopedy i wychowawcy warto zaplanować w pracy z przedszkolakiem lub uczniem z zaburzeniami mowy? Jak włączyć rodziców i nauczycieli w pomoc psychologiczno-pedagogiczną dziecku korzystającemu z ćwiczeń logopedycznych? 

Legitymacja nauczycielska dla nauczyciela logopedy zatrudnionego w poradni

Czy nauczycielom psychologom, logopedom, pedagogom i pracownikom administracji i obsługi zatrudnionym w poradni psychologiczno-pedagogicznej należą się legitymacje nauczycielskie?

Rozmowa twarzą w twarz – komunikacja bezpośrednia i pośrednia

Ostatnie ok. 30 lat to okres gwałtownej zmiany w sposobie komunikowania się. Jeszcze w latach 90-tych ludzie rozmawiali przede wszystkim podczas spotkań osobistych. Dostępne były (choć jeszcze nie tak powszechne) telefony czy komunikacja listowna, jednak na co dzień człowiek miał częsty bezpośredni kontakt ze współrozmówcą. Obecnie obserwuje się konsekwencje szybkiego rozwoju niebezpośrednich form prowadzenia dialogu. Codziennością stały się bowiem różne formy elektronicznej rozmowy. Dn. 17 grudnia obchodzimy Ogólnopolski Dzień Rozmów Twarzą w Twarz. To nietypowe święto promuje bezpośrednią komunikację. Z artykułu dowiesz się: Czy różnią się komunikacja bezpośrednia i pośrednia? Dlaczego warto, by logopeda promował komunikację bezpośrednią? Jakie są wady i zalety komunikacji pośredniej? Jakie mogą być konsekwencje znacznego ograniczenia komunikacji twarzą w twarz?

Dodatkowe godziny pracy na stanowisku logopedy

W poradni psychologiczno-pedagogicznej jest zatrudniony na pełny etat psycholog. Osoba te ma również kwalifikacje do pracy jako logopeda. Czy można taką osobę zatrudnić na 0,5 etatu logopedy, kiedy ma już w placówce 1 etat psychologa?

Nieprawidłowe nawyki głosowe oraz nieprzestrzeganie zasad higieny głosu. Lista chorób stanowiących przeciwwskazania do pracy głosem

Warto już przed podjęciem kształcenia logopedycznego poznać listę schorzeń będących przeciwwskazaniem do zawodowego wykorzystywania głosu, aby – w wypadku takiej diagnozy – nie inwestować czasu i energii w szkolenie do zawodu, którego nie da się bezpiecznie i efektywnie wykonywać. Przeciwwskazania do pracy głosem mogą mieć charakter względny lub bezwzględny. Mogą pojawić się w trakcie pracy zawodowej i być konsekwencją między innymi nieprawidłowych nawyków głosowych oraz nieprzestrzegania zasad higieny głosu. Z artykułu dowiesz się: Jakie zaburzenia głosu wymagają rehabilitacji i są bezwzględnym przeciwwskazaniem do pracy głosem, np. w roli logopedy? Jakie czynniki mogą przyczynić się do zaburzenia prawidłowej emisji głosu? Na czym powinna polegać profilaktyka zdrowia głosu? Jakie mogą być konsekwencje nieprzestrzegania zasad higieny głosu u osób pracujących głosem? W jakiej sytuacji można uznać dysfunkcję narządu głosu za chorobę zawodową?

Współpraca logopedy z rodzicem ucznia

Terapia logopedyczna to proces, na którego końcowy sukces składa się wiele czynników. Zadowalające efekty oddziaływań logopedycznych zależą w przeważającej mierze od wiedzy i umiejętności logopedy. Niezwykle istotne są także częstotliwość spotkań, rodzaj i zakres zaburzenia pacjenta oraz zaangażowanie w terapię opiekunów dziecka. Postawy rodzica wobec terapii logopedycznej bywają różne – od biernej i wycofanej, nie wykazującej szczególnego zainteresowania, po wręcz nadmiernie zaangażowaną, a nawet wymuszającą na dziecku niemal natychmiastowe efekty. Niezależnie od tego, czy logopeda akceptuje nastawienie rodziców, czy też uważa je za trudne, nie powinien go oceniać. Często za nadgorliwością lub niechęcią do współpracy stoi strach rodzica przed popełnieniem błędu, świadomość własnych ograniczeń albo niewiedza na temat skutecznych form pomocy dziecku. Z artykułu dowiesz się: Jak skutecznie uświadomić rodzicowi jego rolę w terapii logopedycznej? Na czym powinna polegać współpraca z rodzicami dziecka będącego w terapii logopedycznej? Jakie postępowanie logopedy skutecznie motywuje rodzica do pracy z dzieckiem w domu? Czy warto dawać dziecku prace domowe z logopedii? W jaki sposób można zaangażować rodzica do wsparcia terapii logopedycznej, jeśli odbywa się ona w przedszkolu?

Rozmowa o budowaniu autorytetu przez mówienie

Artykuł pochodzi z grudniowego wydania magazynu „Strefa Logopedy”, który będzie dostępny już 28 listopada.