Aktualności

Najkorzystniejsze, pozwalające zaopiekować wszystkie potrzeby pacjenta, jest spojrzenie na jego opóźnienie rozwojowe lub zaburzenia w sposób holistyczny. Logopeda niejednokrotnie zaleca zatem diagnozę wielospecjalistyczną. »

W układzie nerwowym człowieka ze względu na budowę wyróżniamy ośrodkowy (centralny) układ nerwowy i obwodowy układ nerwowy. Na ośrodkowy układ nerwowy składa się mózg i rdzeń kręgowy. Jest to centrum kontroli całego organizmu, które odbiera informacje, a potem wysyła odpowiedzi do narządów wykonawczych. W skład układu nerwowego znajdującego się na obwodzie wchodzą nerwy czuciowe i ruchowe, odchodzące od mózgowia i rdzenia kręgowego. »

Zapraszamy do wysłuchania szkolenia pt. „Słowne i rytmiczne – ćwiczenia LOGOrytmiczne” autorstwa p. Natalii Chruściel-Janas. Nagranie zawiera szereg najważniejszych informacji teoretycznych o metodzie terapeutycznej – logorytmice, oraz przydatne porady praktyczne. Autorka dzieli się swoim bogatym doświadczeniem z pracy zawodowej i podaje konkretne przykłady zabaw logorytmicznych, szczegółowo zaznajamiając słuchacza ze sposobem ich przeprowadzenia oraz ich celem. »

Specyficzne zaburzenie językowe (Specific Language Impairment, SLI), a właściwie - zaburzenia rozwoju językowego (Developmental Language Disorders, DLD) to samoistne zaburzenie charakteryzujące się ilościowym i jakościowym upośledzeniem zdolności językowych, odnoszącym się do produkcji i/lub rozumienia języka, którego skutkiem mogą być poważne problemy w rozwoju i funkcjonowaniu dzieci. »

Rozwój mowy dziecka uwarunkowany jest wieloczynnikowo. Tak naprawdę rozpoczyna się już w okresie prenatalnym, kiedy to kształtują się narządy mowy i zmysłów, a także dojrzewa układ nerwowy. Podstawowy podział zakłada ważność czynników endo- i egzogennych. Do pierwszej z wymienionych grup zaliczamy: czynnik genetyczny, prawidłowy rozwój narządów zmysłów, szczególnie słuchu i wzroku, prawidłowy rozwój psychoruchowy i poznawczy. Do egzogennych zaliczamy przede wszystkim czynniki środowiskowe, mając na myśli prawidłową opiekę i pielęgnację dziecka w okresie noworodkowo – niemowlęcym oraz prawidłowe wzorce środowiska w zakresie mowy i komunikacji. Rozwój mowy to zatem proces, w którym biorą udział czynniki biologiczne i społeczne. Pojęcie mowa dziecka może dotyczyć okresu, w którym dziecko przyswaja stopniowo sposoby komunikowania się z otoczeniem, ale bywa też określeniem opisującym pewne charakterystyczne sposoby i formy porozumiewania się dynamicznie zmieniające się w zależności od wieku. Podając za J. Porayskim-Pomstą, pod tym pojęciem w ramach tej publikacji będę rozumiała całokształt zjawisk związanych z porozumiewaniem się dziecka. »

Cel: Utrwalanie wymowy głoski [r] w wyrazach i wyrażeniachPolecenie: Dopasuj nazwy części roweru. Wpisz słowa zawarte w chmurze w odpowiednie miejsca. »

Już w czerwcu zapraszamy do lektury kolejnego numeru czasopisma Strefa Logopedy. Niniejszy numer poświęcony jest tematowi pracy z najmłodszymi dziećmi – od dnia narodzin do końca trzeciego roku życia. Autorka porusza najważniejsze zagadnienia z zakresu rozwoju mowy małego dziecka oraz wczesnej interwencji logopedycznej.  »

Dziecko niepełnosprawne w rozumieniu oświatowym to dziecko niesłyszące, słabosłyszące, niewidzące, słabowidzące, niepełnosprawne ruchowo - w tym z afazją, niepełnosprawne intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem - w tym z zespołem Aspergera i z niepełnosprawnością sprzężoną, co oznacza, że jednocześnie występują co najmniej  dwa typy niepełnosprawności spośród wymienionych powyżej (np. upośledzenie umysłowe i niepełnosprawność ruchowa). »

Masaż logopedyczny wykorzystywany jest podczas terapii z szeroką grupą pacjentów m.in. z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, mózgowym porażeniem dziecięcym, zaburzeniami integracji logopedycznej, dyslalią. Uzupełnieniem i uatrakcyjnieniem masażu logopedycznego i prowadzonych zajęć z zakresu stymulacji ustno-twarzowej mogą być wibratory logopedyczne. »

Osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim, tak jak my wszyscy, odczuwają potrzebę komunikowania się z otoczeniem. Punktem wyjścia w ich terapii jest zakładanie kompetencji. Jeśli nie jesteśmy w stanie w danym momencie ocenić możliwości danej osoby,  to powinniśmy zaplanować terapię w taki sposób, aby dać jej możliwość rozwoju. W dłuższej perspektywie lepiej jest przeszacować czyjś potencjał, niż go niedoszacować. »