MIT. Afazja rozwojowa to specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka. Dzieci pomimo prawidłowego słuchu fizycznego i normy intelektualnej, mają trudności z nabywaniem i rozumieniem mowy. Spowodowana jest uszkodzeniem pewnych struktur mózgowych, często w postaci mikrourazów o nieznanej genezie i niejednoznacznym mechanizmie (i przyczynach) powstania.

Afazja dotyka natomiast zazwyczaj osób dorosłych. Jest utratą zdolności językowych na skutek uszkodzenia mózgu. Do afatycznych zaburzeń mowy prowadzą najczęściej urazy czaszkowo-mózgowe, udary i guzy mózgu.

Cechą wspólną obu zaburzeń jest lokalizacja uszkodzenia – ośrodkowy układ nerwowy. Różne są m.in. obraz zaburzenia, sposób diagnozowania czy sposób prowadzenia terapii.