Teoria: DZIECKO Z AFAZJĄ ROZWOJOWĄ/ DLD W OBLICZU SZKOLNEJ RZECZYWISTOŚCI
Pytanie Czy lubisz szkołę? kierowane do uczniów w różnym wieku nie jest dla nich zaskoczeniem. Odpowiedzi są różne, u dzieci w młodszym wieku szkolnym zwykle szczere, później mogą być powściągliwe, niejednoznaczne. Pytając w ten sposób, dotykamy różnych aspektów szkolnej rzeczywistości i niekiedy otwieramy pole do dalszej rozmowy z dzieckiem. »
Teoria: Techniki wspomagające prawidłową emisję głosu
Historycznie joga to system samodoskonalenia się wywodzący się z filozofii indyjskiej. Klasyczna joga to całościowa ścieżka kształtowania swojego życia obejmująca pracę nad ciałem (ćwiczenia fizyczne i asceza) i umysłem (medytacja) oraz przestrzeganie zasad etycznych w celu rozpoznania natury rzeczywistości. »
Teoria: JAK DBAĆ O GŁOS W PRACY LOGOPEDY?
Jakie są optymalne warunki zawodowej pracy głosem? Które czynniki związane z pracą logopedy zwiększają ryzyko chorób głosu? Jakie konsekwencje może spowodować nieprzestrzeganie zasad higieny głosu? Czy są choroby ogólne zwiększające ryzyko zawodowych zaburzeń głosu? Które leki mogą pogarszać jakość głosu? Co pomaga chronić głos podczas infekcji dróg oddechowych? Jak na głos wpływają używki? Jakie są podstawowe zasady prawidłowej emisji głosu w pracy zawodowej? Które choroby narządu głosu uznawane są za choroby zawodowe? Na te pytania znajdą Państwo odpowiedź w listopadowym numerze pisma. »
Teoria: WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE SPOSOBU PROWADZENIA TERAPII ROTACYZMU W PRZYPADKU OSOBY DOROSŁEJ
Artykuł zawiera szereg wskazówek dotyczących sposobu prowadzenia terapii rotacyzmu w przypadku osoby dorosłej w oparciu o literaturę przedmiotu i własne doświadczenie z praktyki zawodowej autorki. Część teoretyczna to zbiór informacji o tym czym jest rotacyzm oraz jakie są jego rodzaje, propozycji metod pracy oraz porad pomocnych przy tworzeniu warsztatu logopedy. W tekście opisano szczegółowo specyfikę pracy z dorosłym pacjentem. Dokonano przeglądu metod stosowanych w terapii rotacyzmu oraz ćwiczeń, z których warto skorzystać na różnych etapach pracy terapeutycznej: etapie ćwiczeń artykulacyjnych, wywołania głoski [r] oraz pracy na materiale wyrazowym. W części praktycznej zaproponowano liczne zadania (dostosowane do etapu pracy). Dołączono zapis rozmowy z dorosłym pacjentem, plakat oraz gry. Lektura tekstu pomoże poznać specyfikę pracy z dorosłym pacjentem. Treść zwraca uwagę na najważniejsze aspekty prowadzenia terapii osoby pełnoletniej oraz zawiera odpowiedź na pytanie jak motywować do pracy dorosłego. Celem zaproponowanego sposobu postępowania jest zakończone sukcesem przeprowadzenie pacjenta przez poszczególne etapy terapii od przygotowania do wywołania głoski [r], poprzez wywołanie i utrwalenie, aż do swobodnego stosowania wymowy dźwięku w codziennym życiu. Jak podają G. Jastrzębowska i O. Pelc-Pękala „celem terapii artykulacyjnej (terapii wad wymowy) jest usunięcie wszelkich form wadliwych realizacji dźwięków i wytworzenie na ich miejsce nowych, prawidłowych, a następnie – utrwalenie ich w mowie kontrolnej i spontanicznej. Pojęcie wadliwe formy realizacji dźwięków oznacza przede wszystkim deformowanie dźwięków, a po zakończeniu procesu rozwoju mowy także ich substytuowanie i opuszczanie” 1 . »
Teoria: Percepcja słuchowa. Słuchanie innych jest trudną sztuką i mało kto to potrafi
Mowa, muzyka, hałasy… przeróżne dźwięki to wrażenia słuchowe, które możemy codziennie odbierać funkcjonując w świecie. Dźwięk można definiować w kategoriach fizycznych lub psychofizjologicznych. Z punktu widzenia fizyki dźwięk to zaburzenie mechaniczne rozchodzące się w ośrodku sprężystym. Zaburzenie to wiąże się ze zmianą pewnych właściwości ośrodka np. ciśnienia. Jeśli zmiany te są stosunkowo szybkie, to wywołują wrażenie dźwięku. Z fizycznym pojęciem dźwięku wiążą się wielkości takie jak amplituda, częstotliwość i faza. »
Teoria: LOGORYTMIKA JAKO METODA PROFILAKTYCZNA I TERAPEUTYCZNA W PRAKTYCE LOGOPEDY
Logorytmika to holistyczne, czyli całościowe podejście do rozwoju duszy i ciała człowieka. Podczas zajęć logorytmicznych nie rozdziela się ciała na poszczególne układy czy narządy, nie izoluje głowy od barków, klatki piersiowej od kończyn górnych czy dolnych. Wspomniane wyżej układy są ze sobą nierozerwalnie złączone, wpływają na siebie wzajemnie i współdziałają, dążąc do zachowania homeostazy. Logorytmika, podobnie jak rytmika, nie poprzestaje jedynie na postrzeganiu ciała w sensie fizycznym. Skupia się również na jego duchowych aspektach, biorąc pod uwagę myśli, emocje i odczucia zmysłowe. »
- « pierwsza
- «
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- »
- ostatnia »