Ekspert od mówienia, jak zwykłam mawiać o sobie i swoich zawodowych koleżankach/kolegach, nie raz staje przed problemem zostania ekspertem od pisania. W naszej pracy zawodowej oprócz samych zajęć terapii gro czasu zajmuje prowadzenie dokumentacji. Jednym z dosyć częstych dokumentów jest opinia logopedyczna. Czy się taka opinia charakteryzuje? Co powinna zawierać? Co jest niezbędne i musi się w niej znaleźć a czego należy unikać?
Cel: kształtowanie wyrazistości artykulacyjnej samogłosek, doskonalenie pamięci wzrokowej, utrwalanie rozpoznawania obrazu graficznego liter.
W swoim otoczeniu znajduję wspaniałe mamy i tatusiów mocno zaangażowanych w rozwój swoich dzieci. Zaangażowanie to jest w moich obserwacjach coraz bardziej widoczne, nie tylko z powodu świadomego rodzicielstwa (od 90-tych lat mamy rozkwit publikacji z pogranicza pedagogiki i psychologii dziecka) ale niejako mody na odpowiedzialne rodzicielstwo. Jeśli faktycznie moja intuicja jest słuszna, to bardzo lubię tę modę! Gdy porównuję wychowywanie dziecka w latach 80-90-tych i dzisiaj, widzę że zaangażowane, empatyczne rodzicielstwo staje się jednym z poważniejszych wyzwań. Współcześni rodzice niejednokrotnie nie mogą liczyć na wsparcie rodziny czy przyjaciół, a media, zamiast dostarczać rzetelnych informacji, mam wrażenie, wprowadzają chaos.
W czerwcu oddamy w Twoje ręce numer czasopisma, którego treść dotyczy nowatorskiego połączenia terapii logopedycznej z praktykowaniem jogi. Wskazanie na związek zaburzenia mowy ze sprawnością motoryki dużej jest dowodem na konieczność holistycznego spojrzenia na pacjenta. Mamy nadzieję, że zawarte w części teoretycznej informacje, będą inspirowały do poszerzania wiedzy, zaś ćwiczenia okażą się atrakcyjnym uzupełnieniem warsztatu.
Samogłoski to centra emisyjne mowy, arystokracja fonetyczna, jak pisze Bogumiła Toczyska1. Choć system fonologiczny języka polskiego jest systemem spółgłoskowym2, to samogłoski obejmują aż 40,3% wypowiedzi, co jest związane z koniecznością częstej ich wymowy - pełnią bowiem funkcję sylabotwórczą3. Wielu badaczy zaznacza, że literatury z zakresu logopedii traktującej o samogłoskach jest niewiele ze względu na to, że problem braku samogłosek w mowie lub ich nienormatywnej wymowy przez pacjentów jest stosunkowo rzadki. Tymczasem to samogłoski są nieodzownym budulcem struktury wyrazów - w dużej mierze odpowiadają za zrozumiałość mowy - stąd tak istotne jest poznanie przyczyn niewłaściwej ich artykulacji i jak najwcześniejsze podjęcie kroków terapeutycznych. W części teoretycznej niniejszej publikacji pochylimy się nad tematemsamogłosek ustnych. Poruszone zostaną m.in. zagadnienia dotyczące charakterystyki samogłosek polskich, przyczyn nienormatywnych realizacji fonemów samogłoskowych oraz efektywnego procesu ich korekcji.
W codziennym życiu zewsząd otaczają nas wysokie technologie. Coraz częściej sięgamy po nie również w edukacji i terapii. Niejednokrotnie nauczyciele, specjaliści i terapeuci zaczynają poszukiwać nowych dróg i metod prowadzenia zajęć. Chętnie sięgają po nowoczesne technologie po to, aby zajęcia miały bardziej atrakcyjną formę. W ostatnim czasie z konieczności niezwykle popularna stała się terapia logopedyczna w formie spotkań zdalnych. W środowisku logopedycznym zauważa się coraz więcej specjalistów, którzy zaczęli korzystać z technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK), aby świadczyć swoje usługi terapeutyczne na odległość, wspomagać rozpoczęte działania czy utrwalać efekty dotychczasowej terapii gabinetowej. Zatem mitem staje się podejście, iż zdalna terapia logopedyczna nie jest możliwa.
Cel: utrwalanie wymowy głoski [ś] w mowie – słuchanie ze zrozumieniem.Polecenie:1. Posłuchaj opowiadania.2. Odpowiedz na pytania.3. Powtórz lub zapisz wszystkie słowa z głoską [ś], które zapamiętałeś w usłyszanym tekście.
Zapraszamy do wspólnej zabawy! Ćwiczenia pionizacji języka do pozycji wertykalno-horyzontalnej. Autorem gry jest Dorota Dudzińska.
Głoska [ś] należy do głosek szeregu ciszącego, do którego zaliczają się także głoski [ź], [ć], [ʒ́]. W naturalnym rozwoju mowy pojawiają się one najwcześniej spośród głosek dentalizowanych. Są wówczas substytutami głosek przedniojęzykowo-zębowych [s, z, c, ʒ] i przedniojęzykowo-dziąsłowych [š, ž, č, ǯ]1. Zgodnie z opinią większości badaczy omawiane głoski powinny pojawić się w mowie dziecka do końca trzeciego roku życia2. Głoski szeregu ciszącego [ś, ź, ć, ʒ́] oraz głoski szeregów syczącego [s, z, c, ʒ] i szumiącego [š, ž, č, ǯ] uznawane są za tak zwane trzy szeregi logopedyczne. W niniejszym artykule zostały przedstawione i przybliżone Czytelnikowi cechy charakterystyczne głoski [ś], formy wadliwej jej wymowy, a także przyczyny opóźnienia i zaburzenia realizacji. Ponadto opisane zostały metody wywoływania głoski [ś] oraz standardy postępowania logopedycznego w przypadku terapii zaburzeń jej artykulacji. [☛ Więcej na temat terapii wymowy głosek szeregu ciszącego przeczytasz w nr 20/2020].
Jakie ćwiczenia aparatu artykulacyjnego mogą pomóc wyeliminować boczną wymowę głoski [ś]?
Cel: usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego, usprawnianie funkcji języka i warg istotnych podczas prawidłowego wymawiania głoski [ś].
Cel: doskonalenie analizy głoskowej wyrazu, wysłuchiwanie głoski [ś] w wyrazach.
Cel: różnicowanie głosek [ś] i [ź], doskonalenie analizy głoskowej wyrazu, wysłuchiwanie głoski [ś] w wyrazach.
Cel: utrwalanie wymowy głoski [ś] w izolacji.
© Wydawnictwo Wiedza i Praktyka
Czy chcesz otrzymywać powiadomienia o zmianach prawnych, webinariach i promocjach?
Wyrażając zgodę na otrzymywanie powyższych powiadomień, oświadczam iż zapoznałem/am się z Regulaminem usługi i zgadzam się na stosowanie jego postanowień.