Czy należy organizować zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole niepublicznej

Marzenna Czarnocka

Autor: Marzenna Czarnocka

Dodano: 27 grudnia 2019
Pytanie:

Czy niepubliczne liceum specjalne powinno realizować zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, jeśli organizowane są zajęcia rewalidacyjne dostosowane do indywidualnych potrzeb uczniów zgodne z ich niepełnosprawnością i dodatkowo uczniowie mają zajęcia z psychologiem, logopedą i rehabilitantem?

Czy należy organizować zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole niepublicznej

Odpowiedź:

Niepubliczna szkoła jest zobowiązana do zapewnienia wszystkich wskazanych w orzeczeniu lub wynikających z wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia form wsparcia (art. 177 Prawa oświatowego).

Niepubliczne liceum tak jak publiczne Zgodnie z art.  177 ustawy Prawo oświatowe, przepisy rozporządzenia w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki uczniów niepełnosprawnych, stosuje się odpowiednio do niepublicznych szkół.

W związku z tym, na podstawie § 5 tego rozporządzenia szkoła jest zobowiązana do zapewnienia:

  • realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;
  • warunków do nauki, sprzęt specjalistyczny i środków dydaktycznych, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów;
  • zajęć specjalistycznych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, zwanej dalej "ustawą"; tj. zajęć: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;
  • innych zajęć odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęć rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych;
  • integracji uczniów ze środowiskiem rówieśniczym, w tym z uczniami pełnosprawnymi;
  • przygotowania uczniów do samodzielności w życiu dorosłym.

Konieczne rozpoznanie potrzeb ucznia

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Jeśli więc jest to uzasadnione ww. przyczynami, to szkoła powinna zorganizować dla ucznia odpowiednie zajęcia.

Rodzaj zajęć wskazanych do prowadzenia z uczniem powinien wynikać z rozpoznanych potrzeb konkretnego ucznia. Rozpoznanie to wynika z diagnozy  przeprowadzonej w poradni oraz wynika z wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia przeprowadzonej przez zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem. Na tej podstawie opracowywany jest indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny, w którym zespól szkolnych specjalistów i nauczycieli dostosowuje proces kształcenia do specjalnych potrzeb konkretnego ucznia, a w toku czynionych przez ucznia postępów modyfikuje działania określone w programie.

W gestii zespołu edukacyjno-terapeutycznego jest ocena, czy pod wpływem podjętych oddziaływań nastąpiła poprawa w funkcjonowaniu i czy uczeń wymaga prowadzenia/kontynuowania określonych zajęć, czy też nie ma takiej potrzeby, ponieważ zakładane w IPET cele zostały osiągnięte. W ocenie efektywności udzielanej uczniowi pomocy należy przy tym wykazać, że zakładane cele zostały osiągnięte, a trudności ucznia zniwelowane.

  • Ustawa z 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 1148) – art. 177,
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2017 poz. 1578 ze zm.) - §  5, § 8.
Autor: Marzenna Czarnocka
Marzenna Czarnocka

Autor: Marzenna Czarnocka

Dyrektor poradni psychologiczno-pedagogicznej, wykładowca kursów dla nauczycieli i kadry zarządzającej placówek oświatowych.

„TO, ŻE MILCZĘ, NIE ZNACZY, ŻE NIE MAM NIC DO POWIEDZENIA”. KOMUNIKACJA WSPOMAGAJĄCA I ALTERNATYWNA (AAC)

„TO, ŻE MILCZĘ, NIE ZNACZY, ŻE NIE MAM NIC DO POWIEDZENIA”. KOMUNIKACJA WSPOMAGAJĄCA I ALTERNATYWNA (AAC)
Sprawdź »