- interesujące nas zaburzenie wymaga wielospecjalistycznego podejścia zarówno na etapie diagnozy, jak i terapii,  

- im poważniejsze i głębsze zaburzenie, tym większy zespół osób powinien rozumieć i wspierać dziecko, 

- logopedia jest dyscypliną leżącą na pograniczu różnych nauk, m.in. psychologii, dlatego logopedom jest potrzebne psychologiczne przygotowanie, 

-  praktyka, w tym szeroko pojęta terapia zarówno mowy i języka, jak i wsparcie różnorodnych potrzeb dziecka, umożliwia nabywanie szerszego spojrzenia na dziecko, 

- logopeda często współpracuje z całym zespołem innych specjalistów – w szkole, w poradni, w przedszkolu itp. 

Uczestniczy w tworzeniu IPET-u, na co dzień współpracuje z rodzicami, z nauczycielami.   Cały numer, zarówno jego część teoretyczna, jak i praktyczna, może posłużyć logopedzie do działań terapeutycznych w zespole. Wydaje nam się, że materiał w nim zawarty jest inspirujący i podpowiada różne kierunki pracy indywidualnej i grupowej.   Nie mogę nie wspomnieć, iż do napisania przedstawionych tu opowiadań zachęciła mnie pani Bożena Brzozowska, prezes Stowarzyszenia Razem Rozkodujmy Afazję, za co jej dziękuję. Cieszę się, że podjęłyśmy to zadanie w naszym małym zespole, który pragnie też podziękować pani Dorocie Dudzińskiej za miłą i rzeczową współpracę.                                                                                  

Autorki numeru