Mamy wielką przyjemność przedstawić problematykę zaburzenia mowy u dzieci z niedokształceniem mowy o typie afazji/ zaburzeniem językowym/DLD. Temat ciekawy, szeroki, wzbudzający dyskusje np. związane ze zróżnicowaną terminologią, niełatwą diagnozą i terapią, trudnościami edukacyjnymi oraz optymalnymi formami pomocy tym dzieciom w szkole. W grudniowym numerze czasopisma „Strefa Logopedy” skupiamy się jednak na tym, co podstawowe dla psychiki dziecka, czyli na jego uczuciach. Dlatego treść czasopisma ma „nachylenie” psychologiczne i jest kierowana do logopedów, psychologów, nauczycieli, wychowawców i rodziców.

NUMER GRUDNIOWY: DZIECKO Z AFAZJĄ ROZWOJOWĄ/DLD W OBLICZU SZKOLNEJ RZECZYWISTOŚCI

Dlaczego?

- interesujące nas zaburzenie wymaga wielospecjalistycznego podejścia zarówno na etapie diagnozy, jak i terapii,

- im poważniejsze i głębsze zaburzenie, tym większy zespół osób powinien rozumieć i wspierać dziecko,

- logopedia jest dyscypliną leżącą na pograniczu różnych nauk, m.in. psychologii, dlatego logopedom jest potrzebne psychologiczne przygotowanie,

- praktyka, w tym szeroko pojęta terapia zarówno mowy i języka, jak i wsparcie różnorodnych potrzeb dziecka, umożliwia nabywanie szerszego spojrzenia na dziecko,

- logopeda często współpracuje z całym zespołem innych specjalistów – w szkole, w poradni, w przedszkolu itp.

Uczestniczy w tworzeniu IPET-u, na co dzień współpracuje z rodzicami, z nauczycielami. Cały numer, zarówno jego część teoretyczna, jak i praktyczna, może posłużyć logopedzie do działań terapeutycznych w zespole. Wydaje nam się, że materiał w nim zawarty jest inspirujący i podpowiada różne kierunki pracy indywidualnej i grupowej. Nie mogę nie wspomnieć, iż do napisania przedstawionych tu opowiadań zachęciła mnie pani Bożena Brzozowska, prezes Stowarzyszenia Razem Rozkodujmy Afazję, za co jej dziękuję. Cieszę się, że podjęłyśmy to zadanie w naszym małym zespole, który pragnie też podziękować pani Dorocie Dudzińskiej za miłą i rzeczową współpracę.

Autorki numeru