• Mogilalia – opuszczanie w wypowiedzi określonej głoski np. mogigammacyzm to opuszczanie w mowie głoski [g]: „gęś” -> „ęś”,

• Paralalia – zastępowanie głoski inną np. parakappacyzm to zastępowanie w mowie głoski [k]: „kotek” -> „totet”,

• Dyslalia właściwa – deformowanie głoski np. seplenienie właściwe to wadliwa (np. międzyzębowa) wymowa m.in. głoski [s],

• Betacyzm – nieprawidłowa artykulacja głosek [p] i/ lub [b],

• Gammacyzm – nieprawidłowa artykulacja głoski [g],

• Jotacyzm – rzadko występujący rodzaj dyslalii polegający na nieprawidłowej artykulacji głoski [i̯],

• Kappacyzm/ kekanie – nieprawidłowa artykulacja głoski [k],

• Lambdacyzm – nieprawidłowa artykulacja głoski [l],

• Łełanie - rzadko występujący rodzaj dyslalii polegający na nieprawidłowej artykulacji głoski [u̯],

• Rotacyzm/ reranie – nieprawidłowa artykulacja głoski [r],

• Rynolalia/ nosowanie – zaburzenie artykulacji oraz zaburzenia barwy głosu w następstwie wadliwego rezonansu nosowego (mówienie z nieprawidłowym poszumem nosowym). Nosowanie zamknięte (brak lub nieprawidłowy rezonans nosowy w trakcie wymowy głosek nosowych), nosowanie otwarte (rezonans nosowy przy wymowie głosek ustnych) lub nosowanie mieszane,

• Sygmatyzm/ seplenienie – nieprawidłowa artykulacja głosek dentalizowanych [s, z, c, ʒ, š, ž, č, ǯ, ś, ź ć, ʒ́],

• Aparat artykulacyjny/ nasada – zespół narządów mowy odpowiedzialnych za artykulację. Składa się z jamy ustnej, jamy nosowej i jamy gardłowej.

• Artykulacja – czynności obwodowych narządów mowy wchodzących w skład aparatu artykulacyjnego wykonywane pod wpływem mózgu w celu wymawiania głosek,

• Bełkot – inaczej dyslalia całkowita, rodzaj dyslalii polegający na wadliwej artykulacji samogłosek i spółgłosek kilku sfer artykulacyjnych,

• Cechy dystynktywne głoski – cechy artykulacyjne funkcjonalnie ważne, służące do rozróżniania wyrazów. Są one istotne w procesie porozumiewania się. Zmiana którejś z nich na inną cechę narusza tożsamość znaku np. jeśli w wyrazie „bal” użyjemy głoski pozbawionej dźwięczności, to powstanie nowy wyraz „pal”.

• Fonacja – wydawanie głosu przez człowieka w następstwie drgań więzadeł głosowych pod wpływem wydychanego powietrza,

• Fonem – zespół cech dystynktywnych głoski. Ten sam fonem może być różnie realizowany, może mieć różne warianty,

Na podstawie: Skorek E. M. (2009), Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny, wyd. Impuls, Kraków.