W ocenie możliwości i planowaniu terapii logopedycznej osób z MPDZ niezwykle istotne jest ustalenie typu porażenia. Ponieważ nie podała Pani informacji o typie porażenia i stopniu niepełnosprawności pacjenta, trudno udzielić porady.

Zwrócę jednak uwagę na kilka kwestii:

• dotyk zazwyczaj normalizuje napięcie. W przypadku wzmożonego napięcia w obrębie aparatu mowy po masażu możemy spodziewać się rozluźnienia, a to może skutkować aktywizacją pracy ślinianek.
• cechą charakterystyczną MPDZ jest zaburzenie odbioru zmysłowego, w tym zmysłu dotyku. Dotyk w obrębie jamy ustnej może działać drażniąco na ślinianki i prowokować ich wzmożoną aktywność. W przypadku zaburzenia smaku i powonienia pracę ślinianek może pobudzać np. smak i zapach rękawiczek, których używa do masażu logopeda.
• odczuwany głód może potęgować wytwarzanie ilości śliny. Także zdrowy człowiek produkuje więcej śliny, gdy np. wyobrazi sobie kwaśną potrawę.

Zachęcam do pogłębienia wiedzy podczas lektury rozdziału autorstwa Mirosława Michalika pt. „Postępowanie logopedyczne w przypadku zespołu mózgowego porażenia dziecięcego” w podręczniku akademickim „Logopedia. Standardy postepowania logopedycznego” Wydawnictwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.