Międzynarodowy Dzień Teatru – arteterapia w logopedii
Dnia 27 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Teatru. Nie jest tajemnicą, że na pojęcie arteterapia składają się - sztuka i leczenie. Wciąż jednak za mało mówi się o stosowaniu tej twórczej mocy uzdrawiania do stymulowania rozwoju mowy i komunikacji.
Międzynarodowy Dzień Teatru – arteterapia w logopedii
Co ma wspólnego arteterapia z mową i komunikacją?
Ta forma terapii polega na tworzeniu i recepcji sztuki oraz stosowaniu zaprogramowanych działań psychologicznych. Ma to na celu zmniejszanie lub całkowite usunięcie zaburzeń w funkcjonowaniu człowieka. Podobne cele (choć oczywiście dużo bardziej skoncentrowane na sprawności językowej) cechują działalność logopedyczną. Z tym, że sztuka jest obszarem dużo bardziej rozległym i różnorodnym, a co za tym idzie – dostarczającym ogromu środków i narzędzi do pracy z podopiecznymi.
Warto zatem podejmować działania interdyscyplinarne, nie tylko gromadząc w ten sposób większe zasoby inspiracji, ale przede wszystkim - czerpiąc z metod wiedzę o drugim człowieku.
W terapii logopedycznej nie chodzi bowiem jedynie o wyposażenie pacjenta w umiejętność poprawnego, wyrazistego mówienia. Skupiamy się na całym kontekście sytuacyjnym (w tym m.in. na tym, czy pacjent potrafi zdobyte umiejętności przełożyć na grunt codziennego funkcjonowania).
Stosowanie elementów arteterapii w działalności logopedycznej pozwala na:
- przełamywanie bariery nieśmiałości,
- odkrywanie mocnych stron oraz obszarów, nad którymi warto jeszcze popracować,
- radzenie sobie z lękiem oraz regulowanie negatywnych napięć (które często rzutują na postawę i sprawność ciała czy ruchomość narządów mowy).
Wybrane techniki arteterapii pełnią rolę wartościowych narzędzi do rozpoznawania i nazywania potrzeb, co stanowi fundament komunikowania się (tak w prezentowaniu informacji, jak i ich wymiany z drugim człowiekiem). Do jednego z takich obszarów możemy zaliczyć techniki i środki teatralne.
W jaki sposób stymulować rozwój mowy i komunikacji formami wywodzącymi się z teatru?
- Organizuj aktywności dające przestrzeń do spontanicznych reakcji, w trakcie których możliwe będzie swobodne emitowanie dźwięków o różnorodnych cechach (reakcje ekscytacji, zaskoczenia, itp.);
- Korzystaj z aktywności muzycznych wyposażających podopiecznego w bogate zasoby dźwięków do powtarzania oraz tworzenia między nimi połączeń;
- Umożliwiaj wchodzenie w role i odgrywaj z podopiecznymi scenki (również improwizowane!) - motywując do tworzenia wypowiedzi adekwatnych do sytuacji, poszerzając słownictwo i rozwijając swobodę wypowiedzi;
- Wdrażaj do ćwiczeń ruch całego ciała, usprawniając fizycznie i aktywizując liczne ośrodki odpowiedzialne za mowę;
- Stosuj wprawki dykcyjne i ćwiczenia aktorskie do usprawniania aparatu artykulacyjnego.
Źródła:
Hanek L., Passella M. ( 1990), Arteterapia, Wrocław.
Józefowski E. (2005), Praktyka sztuki jako terapia- kilka uwag edukatora sztuki [w:] Metody i formy terapii przez sztukę, red. L. Kataryńczuk-Mania, Zielona Góra.
Olas A. (2006), Arteterapia inspiracją dla pedagogiki [w:] Szkoła specjalna, nr 4, Warszawa.
Stasiakiewicz M. (2009), Arteterapia dla osób z niepełnosprawnością intelektualną. Wybrane problemy teorii i praktyki [w:] Terapia przez sztukę, Volume 1(01), Lublin.
autorka: Aleksandra Szober
Edukacyjny Handmade