Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) około 75% dorosłej populacji świata ma wady lub/i choroby wzroku wymagające korekcji okularowej. Rozpowszechnienie wad lub/i chorób wzroku wśród polskich dzieci w wieku 2 do 10 lat szacuje się na około 8,6%. Niestety tylko 43,5% rodziców chociaż raz przeprowadziło kontrolę wzroku swojego dziecka (Wisłocka, Stożek, Kurzak, Pojda-Wilczek 2015). Z artykułu dowiesz się: Kim jest optometrysta? Dlaczego to optometrysta powinien dobierać okulary? Czym jest badanie wzroku do dali i do bliży? Jaką korzyść przyniesie współpraca logopedy z optometrystą? Co logopeda powinien wiedzieć o odczytywaniu ostrości wzroku swoich pacjentów? Dlaczego ważna jest współpraca logopedy podczas terapii logopedycznej ze specjalistą optometrii?

Większość logopedów w praktyce zawodowej spotka się z dylematem dotyczącym sprawności narządu wzroku pacjenta. Czasami jego zachowanie nie będzie budziło wątpliwości – terapeuta bez wahania uzna za stosowne zasugerowanie konsultacji z okulistą. Niekiedy jednak (szczególnie podczas diagnozy) obserwowane specyficzne zachowania postawią logopedę przed zagwozdką – pacjent wie, ale nie umie nazwać, czy może wie, ale nie widzi? Z artykułu dowiesz się: W jakich sytuacjach logopeda może zaobserwować trudności wzrokowe swoich pacjentów podczas zajęć logopedycznych? O jakie zachowania dziecka warto zapytać w razie podejrzenia pogorszenia widzenia pacjenta? Jakie zachowania pacjenta mogą wskazywać na konieczność odbycia przez niego konsultacji okulistycznej? Na czym powinna polegać współpraca logopedy z okulistą? Czy każdy okulista jest specjalistą w leczeniu dzieci? Jakie schorzenia okulistyczne wymagają zachowania szczególnej ostrożności w trakcie terapii logopedycznej?