Częstość występowania dysfonii (zaburzeń głosu) na świecie zależy od wielu czynników, zwłaszcza populacji, w jakiej prowadzone były badania. Dane amerykańskie szacują, że w USA w 2022 r. dysfonia dotykała jednej osoby na ok. 8–9 dorosłych (Hong i in., 2024). Badania populacji pediatrycznej wskazują natomiast, że dysfonia dotyka 6–24% dzieci w wieku szkolnym (Hron i in., 2019), a zmiany organiczne fałdów głosowych występują nawet u 17–30% z nich (Wu i in., 2023). Dokładne dane epidemiologiczne dotyczące jakości głosu dzieci w Polsce są nieznane. W przypadku pacjentów z zaburzeniami głosu konieczna jest współpraca logopedy z foniatrą, która umożliwia interdyscyplinarną i kompleksową opiekę, co jest kluczowe w procesie rehabilitacji. Z artykułu dowiesz się: Czym zajmują się foniatrzy? Jakich narzędzi do diagnozy zaburzeń głosu używa się w logopedii? Którzy specjaliści zajmują się diagnozą zaburzeń głosu? Kiedy potrzebna jest współpraca logopedy z foniatrą? Z jakich metod korzysta się w logopedycznej terapii osób z zaburzeniem głosu? Czy ankyloglosja – wada anatomiczna w obrębie jamy ustnej – może przyczyniać się do powstania dysfonii? Jak jest podział ról w wielospecjalistycznej współpracy logopeda – foniatra?

Prawidłowa emisja głosu jest elementem niezbędnym do zaspokojenia jednej z fundamentalnych potrzeb człowieka – komunikacji1. Rozwój głosu jest ściśle związany z rozwojem umiejętności komunikacyjnych. W trakcie procesu komunikacji ludzie wspierają, inicjują i modyfikują relacje interpersonalne, określają swoje role i pozycje w społeczeństwie, a także definiują własne zainteresowania i kierunki rozwoju2. Poprawna emisja głosu warunkuje sprawność realizacyjną procesu komunikacji werbalnej (w rozumieniu mowy głośnej). Istnieją czynniki, które mogą zakłócać przebieg komunikacji, np. zaburzenia głosu. Podaje się, że częstość występowania dysfonii w populacji pediatrycznej mieści się w szacunkowym zakresie 6–24%3. Zaburzenia głosu wymagają dokładnej i interdyscyplinarnej diagnozy, dzięki której można wybrać skuteczne metody terapii.