Tęczowe kropelki dżdżu - zbiór ćwiczeń do utrwalania wymowy głosek cz, dż - Część teoretyczna

Głoski cz i dż są uznawane za trudne artykulacyjnie, ponieważ do ich prawidłowego wymówienia potrzebne są umiejętność pionizacji języka, sprawność ruchowa jego czubka (apexu) oraz prawidłowe zaokrąglenie warg, czyli labializacja. Tworzą parę spółgłosek w opozycji dźwięczności. Obie głoski ze względu na stopień zbliżenia narządów mowy określane są jako zwartoszelinowe. Praca nad wywołaniem i utrwaleniem poprawnej artykulacji cz i dż może być długotrwała i żmudna. Wynika to z cech artykulacyjnych tych głosek. Należą do grupy głosek dentalizowanych przednio-językowo-dziąsłowych. Nazwa ta wskazuje bezpośrednio na miejsce i narząd artykulacji.