wczesna interwencja logopedyczna

Każdy niepokojący objaw w zakresie realizacji przez dziecko funkcji ssania powinien zostać szczegółowo przeanalizowany, aby móc rodzicowi zaproponować strategię interwencji. Odnosząc się do moich doświadczeń jako terapeuty do najczęstszych strategii interwencji należą: zmiana pozycji do karmienia i/ lub zmiana smoczka od butelki, włączenie w opiekę nad dzieckiem fizjoterapeuty, eliminacja czynnika anatomicznego np. poprzez skierowanie na zabieg frenotomii. 

Rozwój mowy dziecka uwarunkowany jest wieloczynnikowo. Tak naprawdę rozpoczyna się już w okresie prenatalnym, kiedy to kształtują się narządy mowy i zmysłów, a także dojrzewa układ nerwowy. Podstawowy podział zakłada ważność czynników endo- i egzogennych. Do pierwszej z wymienionych grup zaliczamy: czynnik genetyczny, prawidłowy rozwój narządów zmysłów, szczególnie słuchu i wzroku, prawidłowy rozwój psychoruchowy i poznawczy. Do egzogennych zaliczamy przede wszystkim czynniki środowiskowe, mając na myśli prawidłową opiekę i pielęgnację dziecka w okresie noworodkowo – niemowlęcym oraz prawidłowe wzorce środowiska w zakresie mowy i komunikacji. Rozwój mowy to zatem proces, w którym biorą udział czynniki biologiczne i społeczne.

Pojęcie mowa dziecka może dotyczyć okresu, w którym dziecko przyswaja stopniowo sposoby komunikowania się z otoczeniem, ale bywa też określeniem opisującym pewne charakterystyczne sposoby i formy porozumiewania się dynamicznie zmieniające się w zależności od wieku. Podając za J. Porayskim-Pomstą, pod tym pojęciem w ramach tej publikacji będę rozumiała całokształt zjawisk związanych z porozumiewaniem się dziecka.