Narracja w literaturze przedmiotu jest definiowana różnie, w zależności od tego, z jakiej perspektywy na nią  spojrzymy. Spotkamy się zatem z ujęciem narracji jako swoistego zwierciadła, które obrazuje myślenie, odbija  lub interpretuje rzeczywistość, jak również – patrząc od strony logopedycznej czy językoznawczej – jako źródła  ważnych informacji o sposobie widzenia świata przez dziecko i o jego funkcjach poznawczych, które w swojej  formie – wypowiedzi, umożliwia dokonanie diagnozy umiejętności językowych (Orłowska-Popek, 2021).