uzależnienie od alkoholu

Uzależnienie od alkoholu już w XIX w. było uznawane za chorobę1. W połowie XX w. amerykański lekarz E.M. Jellinek w pracy Koncepcja alkoholizmu jako choroby jako pierwszy opisał jego etiologię i patomechanizm, wydzielił fazy choroby alkoholowej2 oraz określił typy alkoholizmu. Choroba alkoholowa była opisywana w Międzynarodowych Klasyfikacjach Chorób (ICD-8, -9, -10) i amerykańskich Klasyfikacjach Chorób Psychicznych (DSM-I, -II, -III, -IV). W najnowszej Klasyfikacji Chorób Psychicznych DSM-V „uzależnienie od alkoholu” – obok „nadużywania alkoholu” – zaliczane jest do „zaburzeń spowodowanych nadużywaniem alkoholu”, charakteryzujących się różnym stopniem nasilenia. Definiowane jest jako grupa objawów behawioralnych i somatycznych (np. alkoholowy zespół odstawienia, głód alkoholu), które występują u osób spożywających alkohol w dużych ilościach. O problemie alkoholowym świadczy pojawienie się 2 z 11 kryteriów diagnostycznych, a dokładnie 2 lub 3 w przypadku łagodnego przebiegu zaburzeń spowodowanych nadużywaniem alkoholu (alcohol use disorders – AUD), 4 lub 5 – umiarkowanego, powyżej 6 – ciężkiego.