diagnoza dziecka

Dzieci z mutyzmem wybiórczym często przejawiają dwoistą naturę, tzn. w miejscu występowania zaburzenia są przygaszone, zalęknione, wycofane, niekiedy wręcz zamrożone, natomiast w środowisku, w którym czują się bezpiecznie, stają się głośne, rozgadane. Różnica w funkcjonowaniu dzieci nierzadko jest powodem, dla którego rodzicowi trudno uwierzyć w zgłaszane przez nauczycieli i specjalistów trudności komunikacyjne dziecka. W diagnozie pacjenta z mutyzmem wybiórczym bierze udział szereg specjalistów, w tym psycholog, logopeda, nauczyciele dziecka oraz psychiatra dziecięcy, który stawia ostateczną diagnozę.

Z artykułu dowiesz się:

• Jak skonstruować plan terapii dziecka z mutyzmem wybiórczym?
• Co dogrywa kluczową rolę w diagnozie?
• Jaki jest cel diagnozy formalnej dziecka z mutyzmem wybiórczym?
• Z jakich etapów powinna się składać diagnoza formalna?

Logopedia jako nauka interdyscyplinarna wymaga holistycznego podejścia również w zakresie badań diagnostycznych. Ważne zatem, aby całościowe badanie logopedyczne skupiało się nie tylko na ocenie realizacji fonemów.