Zabieg podcięcia wędzidełka podjęzykowego (frenotomia) polega na chirurgicznym przecięciu wędzidełka języka (skalpelem, nożyczkami lub laserem) w znieczuleniu miejscowym. Po podcięciu pacjent powinien zostać poddany logopedycznemu usprawnianiu języka. Główne zadanie to uzyskanie prawidłowej pozycji języka w jamie ustnej (w spoczynku i w artykulacji). 

Ważnym ćwiczeniem jest „kobra” - przyklejenie całej masy języka do podniebienia, ponieważ oprócz unoszenia języka uzyskujemy rozszerzenie jego masy. Pomocna w ćwiczeniach może być szpatułka laryngologiczna, ułatwia ona uzyskanie prawidłowej pozycji języka, zwłaszcza, jeśli w początkowym okresie pacjent nie radzi sobie z jego podniesieniem. 

Inne ćwiczenie to „konik” – naśladowanie stukotu końskich kopyt, wraz z jednoczesnym wysuwaniem i rozsuwaniem warg. Żuchwa powinna być opuszczona. Można również pomóc pacjentowi poprzez wciśnięcie palca w mięśnie żuchwowo-gnykowe w przestrzeni podbródkowej (ruchem w stronę podniebienia), ponieważ spowoduje to napięcie dna jamy ustnej i uniesienie języka, co pacjent będzie w stanie zaobserwować w lusterku i spróbować powtórzyć samodzielnie. Innym, mechanicznym działaniem zewnętrznym może być delikatny masaż wędzidełka - przesuwamy palcem od nasady języka do góry, ustawiając czubek w kierunku podniebienia. Dopiero po etapie ćwiczeń nieartykulacyjnych przechodzimy do kształtowania prawidłowych głosek.

Bibliografia:

• B. Ostapiuk ”Postępowanie logopedyczne u osób z dyslalią i ankyloglosją”, [w:] „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego” pod red. S. Grabiasa, J. Panasiuk i T. Woźniaka, Lublin 2015